1) Οι τρίχες στον άνθρωπο δεν έχουν θερμομονωτική λειτουργία. Eίναι δευτερεύοντα φυλετικά χαρακτηριστικά που αναπτύσσονται κατά την περίοδο της εφηβείας, όταν το σώμα είναι έτοιμο για αναπαραγωγή.
Η εξάπλωσή τους στο σώμα, διαφορετική σε άντρες και γυναίκες, αποτελεί σαφή ένδειξη της σεξουαλικής ωρίμανσης του ατόμου. Η συσσώρευση τριχών σε ορισμένα σημεία του σώματος, όπως στο εφηβαίο ή στις μασχάλες, σχετίζεται με το ρόλο που παίζουν οι φερομόνες στο ζευγάρωμα.
Τα αρσενικά από πολλά είδη ζώων αναγνωρίζουν τη γόνιμη περίοδο των γυναικών μέσω οσφρητικών σημάτων. Κι εμείς οι άνθρωποι δεν αποτελούμε εξαίρεση˙ ερεθιζόμαστε από τις ορμόνες, πολύ περισσότερο οι μακρινοί μας πρόγονοι. Οι τρίχες λοιπόν, συγκρατώντας και διατηρώντας περισσότερο τις οσμές, καθιστούν ευκολότερη την αναζήτηση συντρόφου.
2) Μετά από κάθε κατάποση τροφής, οι μαλακοί βλωμοί (μπουκιές) ταξιδεύουν από τον οισοφάγο στο στομάχι. Εκεί τα μυϊκά τοιχώματα μετατρέπουν με τους σπασμούς τους την τροφή σε ημίρρευστη ουσία, η οποία περνά στο λεπτό έντερο κι έτσι αρχίζει η κυρίως πέψη. Η όλη διεργασία, αν και αυτόματη, είναι αρκετά κουραστική, αφού δεν εμπλέκει μόνο το γαστρεντερικό σωλήνα αλλά και πολλά όργανα (αδένες, συκώτι, χοληδόχο κύστη κ.λπ.).
Η πέψη λοιπόν είναι μια λειτουργία που από μόνη της καταπονεί αρκετά την καρδιά, αφού απαιτείται μεγάλη συγκέντρωση αίματος στο γαστρεντερικό σύστημα. Κολυμπώντας αμέσως μετά από ένα γεύμα ή δείπνο επιβαρύνουμε ακόμα περισσότερο την καρδιά και η επαφή με το ψυχρότερο νερό προκαλεί αγγειοσυσπάσεις και σημαντική αναδιάταξη του αιματικού όγκου. Η κολύμβηση μετά το φαγητό αποτελεί σοκ για το καρδιοαγγειακό σύστημα, αυξάνοντας σημαντικά τον κίνδυνο ανακοπής. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να μην κάνουμε ποτέ μπάνιο πριν περάσουν τρεις ή τέσσερις ώρες αφότου φάμε.
3) Η σκέψη είναι ένας ηλεκτρικός παλμός που μεταφέρεται κατά μήκος των νευρικών ινών του σώματος, με μέγιστη ταχύτητα τα 248 χιλιόμετρα την ώρα.
Σε γενικές γραμμές, η σκέψη αντιδρά ταχύτερα στους ήχους από ότι στο φως και στα δυσάρεστα ερεθίσματα από ότι στα ευχάριστα.
4) Τα χελιδόνια επιστρέφουν πάντα στην ίδια φωλιά επειδή γνωρίζουν ότι εκεί θα βρουν τις ιδανικές συνθήκες για την αναπαραγωγή τους.
Για να βρουν τη φωλιά τους, όταν επιστρέφουν την άνοιξη από τη φθινοπωρινή αποδημία τους σε θερμότερα κλίματα χρησιμοποιούν κάποια σημεία αναφοράς -γεωγραφικά, αστρονομικά, γεωμαγνητικά-, κυρίως όμως την ηλιακή πυξίδα.
Διαθέτουν ένα εσωτερικό ρολόι συγχρονισμένο με την κίνηση του Ήλιου κατά τη διάρκεια της μέρας˙ έτσι μπορούν και κρατούν σταθερή πορεία βασιζόμενα στην ώρα και στην ακριβή θέση του άστρου. Άλλο εργαλείο είναι η μαγνητική πυξίδα.
Το κάθε γεωγραφικό πλάτος χαρακτηρίζεται από μια συγκεκριμένη τιμή του μαγνητικού πεδίου. Τα χελιδόνια μπορούν να την εντοπίζουν και να διατηρούν σταθερή την πορεία τους.
Όταν τα πουλιά πλησιάζουν στον τόπο όπου είχαν αναπαραχθεί, στον προσανατολισμό τους τα βοηθούν τοπικά σημεία αναφοράς όπως ένας ποταμός. Επίσης τα χελιδόνια χρησιμοποιούν την όσφρηση για την αναγνώριση τόπων.
5)Ένα πουλί πετά στην κορυφή του σχηματισμού σε σχήμα "V" και όλα τα άλλα το ακολουθούν φτιάχνοντας με το σώμα τους μια διπλή παράταξη, μέσα στην οποία το κάθε πουλί πετά σε παράλληλη θέση σε σχέση με το προηγούμενο, ελαφρώς μετατοπισμένο προς τα έξω.
Ο σχηματισμός αυτός υιοθετείται είτε κατά τη διάρκεια σύντομων μετακινήσεων είτε κατά τις αποδημίες και επιλέγεται για λόγους αεροδυναμικής. Πράγματι μόνο έτσι κάθε μέλος του σμήνους καταφέρνει να εκμεταλλευτεί εν μέρει το συντελεστή διείσδυσης του αέρα σε σχέση μ' εκείνα που βρίσκονται μπροστά του. Το πουλί που ανοίγει το σχηματισμό κουράζεται περισσότερο από τα άλλα, γι' αυτό έχει προβλεφθεί μια περιοδική εναλλαγή στο ρόλο του οδηγού.
Δεν επιλέγουν όλα τα είδη αυτό το είδος πτήσης, που είναι τυπικό στις πάπιες και στους κορμοράνους. Τα στρουθιόμορφα, πουλιά πιο μικρά και ελαφριά, πετούν σκόρπια ή κατά ομάδες και παρ' όλα αυτά κατατάσσονται σ' εκείνα που καλύπτουν τις πιο μακρινές αποστάσεις κατά την αποδημία
6) Η έκφραση "δικηγόρος του διαβόλου"...
Η προέλευσή της πρέπει να αναζητηθεί στην παράδοση της Καθολικής Εκκλησίας.
Κατά τη διαδικασία αγιοποίησης ο λεγόμενος "δικηγόρος του διαβόλου" -σήμερα ονομάζεται προάγων της πίστης- ήταν επιφορτισμένος με την κριτική εξέταση των επιχειρημάτων του υποστηρικτή της οσιοποίησης.
Η αποστολή του τελευταίου ήταν να εκθέσει στη Συνέλευση για τις Υποθέσεις των Αγίων -οργανισμός που εξέταζε τις υποψηφιότητες οσιοποίησης- τα θαύματα που αποδίδονταν στον υποψήφιο άγιο.
7) Η αντίληψη ότι η καρδιά συμβολίζει τα συναισθήματα είναι σχετικά καινούρια και δυτικής προέλευσης. Σε άλλους πολιτισμούς είτε προσλαμβάνει διανοητικές λειτουργίες είτε αποτελεί κέντρο της διαίσθησης.
Γενικά ως σύμβολο εμφανίζεται από την αρχαιότητα. Το σχήμα της θυμίζει ανεστραμμένο τρίγωνο, σύμβολο της θηλυκότητας. Αντίθετα, το αρσενικό ή ενεργητικό στοιχείο αποδίδεται μ' ένα τρίγωνο που έχει την κορυφή του προς τα πάνω.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι αναπαριστούσαν την καρδιά μ' ένα ιερογλυφικό που έμοιαζε με αγγείο και συμβόλιζε την έδρα της ψυχής. Στην ισλαμική παράδοση αποτελεί το όργανο της σκέψης και της πνευματικής ζωής. Μόνο μετά το τέλος του Μεσαίωνα εμφανίστηκε στα ερωτικά ποιήματα ως σύμβολο αγάπης.
Την ίδια περίοδο αποτυπώθηκε για πρώτη φορά και σε αγιογραφίες, συμβολίζοντας την πνευματική αγάπη. Σε ορισμένες εικόνες η καρδιά του Ιησού διαπερνάται από το ακάνθινο στεφάνι και αιμορραγεί, ενώ σε άλλες η καρδιά της Παναγίας τρυπιέται από εφτά ξίφη.
8) Στη Γη οι άντρες είναι περισσότεροι. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Τράπεζας, το 1995 σε σύνολο 5.690.000.000 ατόμων τα 2.869.000.000 ήταν άντρες και τα 2.823.000.000 γυναίκες.
Για το 2000 ο συνολικός πληθυσμός προβλεπόταν στα 6 δισεκατομμύρια 110 εκατομμύρια, από τα οποία τα 3.800.000.000 θα ήταν άντρες και γύρω στα 3.320.000.000 γυναίκες.
Τα στοιχεία των γεννήσεων επιβεβαιώνουν αυτή τη διαφορά, αφού έχουμε 106 γεννήσεις αγοριών για κάθε 100 γεννήσεις κοριτσιών. Οι γυναίκες υπερτερούν αριθμητικά μόνο στις αναπτυγμένες χώρες, γιατί ο μέσος όρος ζωής τους είναι μεγαλύτερος.
9) Η υιοθέτηση του σφιξίματος των χεριών ως μορφή χαιρετισμού είναι σχετικά πρόσφατη.
Πράγματι, καθιερώθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Οι απαρχές αυτής της κίνησης ανάγονται στην ιπποτική εποχή, όταν οι ιππότες έσφιγγαν τα χέρια, με τα οποία συνήθως κρατούσαν το όπλο, σε ένδειξη ειρήνης.
Κατά τους προηγούμενους αιώνες υπήρχε η συνήθεια να χαιρετά ο ένας τον άλλο με μια υπόκλιση ή ανασηκώνοντας το χέρι, αφού το σφίξιμο του χεριού θεωρούνταν πολύ εξισωτικό.
Προτού καθιερωθεί ως μορφή χαιρετισμού, το σφίξιμο του χεριού συμβόλιζε την επισφράγιση μιας συμφωνίας.
Στο Μεσαίωνα η κίνηση σηματοδοτούσε την υπόσχεση μιας συμμαχίας και συνοδευόταν από το χαμήλωμα του βλέμματος εκείνου που ανήκε σε χαμηλότερη κοινωνική τάξη
10) Σύμφωνα με πρόσφατες ιατρικές μελέτες, το βουητό που μοιάζει με σφύριγμα ή κουδούνισμα προκαλεί στο 10% του πληθυσμού ενοχλητικούς και επίμονους ήχους στο εσωτερικό του αφτιού.
Η αιτία είναι πάντα εσωτερική. Πρόκειται για υποκειμενική αίσθηση που δε συνδέεται με εξωτερικούς ήχους. Ορισμένοι νευρολόγοι του πανεπιστημίου του Μπάφαλο, στη Νέα Υόρκη, ανέλυσαν τον τρόπο ανακούφισης εκείνων που υποφέρουν από το συγκεκριμένο πρόβλημα -σφίγγουν τα δόντια ή στρέφουν το βλέμμα προς τα αριστερά ή τα δεξιά, προκειμένου να ελέγξουν την ένταση του ήχου. Χρησιμοποιώντας την τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων, οι επιστήμονες μελέτησαν τις περιοχές εκείνες του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια αυτών των συμπεριφορών.
Μόλις πρόσφατα οι ερευνητές διατύπωσαν την υπόθεση ότι η πηγή αυτού του προβλήματος εντοπίζεται στον εγκέφαλο. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ελάττωμα στην επικοινωνία ανάμεσα στο τμήμα που ευθύνεται για την όραση και σ' εκείνο που επιτρέπει την ακοή.
11) Οι μέλισσες έχουν εφεύρει τον καλύτερο τρόπο για να κάνουν οικονομία πρώτης ύλης, δηλαδή κεριού, αλλά και χώρου μέσα στην κυψέλη.
Απ' όλα τα γεωμετρικά σχήματα που έχουν ίση περίμετρο, το μικρότερο όγκο κατά σειρά καταλαμβάνει ο κύκλος, ενώ ακολουθούν τα πολύγωνα με το μικρότερο αριθμό πλευρών. Για παράδειγμα, το εξάγωνο καταλαμβάνει μικρότερο όγκο από το επτάγωνο, το επτάγωνο μικρότερο από το οκτάγωνο κ.ο.κ. Αν οι μέλισσες έφτιαχναν μεμονωμένα κελιά, το ιδανικότερο σχήμα θα ήταν ο κύκλος, γιατί με την ίδια ποσότητα κεριού θα εξοικονομούσαν περισσότερο χώρο. Όμως, κάθε κυψέλη αποτελείται από πολυάριθμα κελιά, τα οποία βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο. Αν τα κελιά ήταν κυκλικά στο σημείο όπου οι κύκλοι δε θα εφάπτονταν, θα έμενε ανεκμετάλλευτος χώρος. Το εξάγωνο είναι η χρυσή τομή για τις μέλισσες. Απαιτεί ελάχιστο κερί, αφού οι πλευρές κάθε κελιού είναι κοινές και για το γειτονικό τους. Επιπλέον, καταλαμβάνει το μικρότερο δυνατό όγκο σε σχέση με άλλα πολύγωνα, γιατί έχει άριστη αναλογία μεταξύ περιμέτρου και επιφανείας.
Ηξερες οτι..
James Morrison feat. Nelly Furtado - ''Broken Strings''
Let me hold you for the last time
It's the last chance to feel again
But you broke me now I can't feel anything
When I love you
It's so untrue
I can't even convince myself
When I'm speaking it's the voice of someone else
Oh it tears me up
I tried to hold on but it hurts too much
I tried to forgive but it's not enough
To make it all ok
You can't play on broken strings
You can't feel anything
That your heart don't want to feel
I can't tell you something that ain't real
Oh the truth hurts
A lie's worse
I can't like it anymore
And I love you a little less than before
Nelly Furtado
Oh what are we doing
We are turning into dust
Playing house in the ruins of us
Duet : James Morrison and Nelly Furtado
Running back through the fire
When there's nothing left to save
It's like chasing the very last train
When it's too late (too late)
Oh it tears me up
I tried to hold but it hurts too much
I tried to forgive but it's not enough
To make it all ok
You can't play our broken strings
You can't feel anything
That your heart don't want to feel
I can't tell you something that ain't real
Oh the truth hurts
And lie's worse
I can't like it anymore
And I love you a little less than before
But we're running through the fire
When there's nothing left to say
It's like chasing the very last train
When we both know it's too late (too late)
You can't play our broken strings
You can't feel anything
That your heart don't want to feel
I can't tell you something that ain't real
Oh the truth hurts
And lies worse
I can't like it anymore
And I love you a little less than before
Oh and I love you a little less than before .. yeah
Let me hold you for the last time
It's the last change to feel again
Άνεμοι!
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ "ΤΡΑΜΟΥΝΤΑΝΑ"
Bόρειος άνεμος που φέρνει τα μηνύματα από το βορρά. Το βοριαδάκι πολλές φορές τσουχτερό, άλλοτε πάλι πιο μαλακό έγινε από τους ποιητές ήρωας για αρκετές αταξίες. Του μικρού παράγγειλα να είναι καλό παιδάκιΜη μου χτυπάει πορτόφυλλα και στο παραθυράκι.....που πάει να πει πως είναι άνεμος ζωηρός και ατίθασος, κάνει ζαβολιές και βάζει σε μπελάδες τη μάνα του.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ "ΒΑΡΔΑΡΗΣ"
Έχει το ίδιο όνομα με το μεγάλο μας ποτάμι, τον Αξιό. Αξιός η Βαρδάρης κι άνεμος μου μαζί του βρίσκει δρόμο και πέρασμα προς το Θερμαϊκό. Τρέχουν αδελφωμένοι, σαν φίλοι, χιλιάδες χιλιόμετρα, διασχίζουν βουνά και κάμπους και φτάνουν στην όμορφη Θεσσαλονίκη μας. Ο ένας, ο ποταμός, χύνεται στη θάλασσα. Ο άλλος, ο άνεμος, επιτίθεται στα δέντρα, στα σπίτια, σους ανθρώπους. Αν περπατάτε στην παραλία της Θεσσαλονίκης κρατάτε γερά το καπέλο σας γιατί αλλιώς θα το δείτε να ταξιδεύει μαζί με τα καράβια. Αλλά κι εσείς οι ίδιοι προσέχετε πολύ μήπως ψάχνοντας για το καπέλο γίνετε χειμερινοί κολυμβητές. Ο Βαρδάρης δεν αστειεύεται. Φυσάει αλύπητα.
ΜΑΡΤΙΟΣ "ΓΡΑΙΓΟΣ"
Βορειοανατολικός άνεμος. Το όνομά του θυμίζει τον Έλληνα. Γραικό, Greek, Grecque. Γραίγος λοιπόν, Έλληνας, δυνατός σαν ομηρικός ήρωας με τριχωτά στήθη, γενναία μπράτσα, ηλιοψημένος και λεβέντης. Έρχεται από το βορρά και την Ανατολή δηλαδή από εκεί που η πατρίδα μας έχει βαθιές πολιτιστικές ρίζες για να μας θυμίσει την πολύ παλιά μας Ιστορία, τις δόξες του Ελληνισμού και τη αιωνιότητά του. Κι έτσι λεβέντης και δυνατός που είναι σπρώχνει το άρμα της ’νοιξης γεμάτο μαργαρίτες και χαμομήλια και τα μπουμπούκια της παπαρούνας έτοιμα.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ "ΛΕΒΑΝΤΕΣ"
Να χαμηλώναν τα βουνά να 'βλεπα το Λεβάντε.....λέει ένα παλιό τραγούδι. Ανατολικός άνεμος. Ο Λεβάντες είναι άνεμος που μαζί με τον ήλιο έρχεται από την Ανατολή και φυσάει πάνω από τις παπαρούνες και τα τριαντάφυλλα σκορπίζοντας ανοι3ιάτικα αρώματα στην Ελληνική γη. Μαζί με το φίλο του τον Πουνέντε υπακούει στις εντολές του ήλιου: Πουνέντε και Λεβάντε μουένα ραπόρτο κάντε μου...... Τριγυρίζουν πάνω από τα ψηλά σπίτια και τα καμπαναριά, κατεβαίνουν χαμηλά και ακούνε τα παράπονα των ανθρώπων, ταξιδεύουν με τα βαρκάκια και τα καράβια, επιβλέπουν τις στεριές και τις θάλασσες.
ΜΑΙΟΣ "ΠΟΥΝΕΝΤΕΣ"
Στο μακρινό ξωκλήσι που Πουνέντε....Χούγια κια Νταν! Ξεχύθηκε από τις καμπάνες,ο άνεμος.
ΙΟΥΝΙΟΣ "ΖΕΦΥΡΟΣ"
Γλυκός απαλός νέος και όμορφος που οι αρχαίοι μας πρόγονοι τον είχαν της θεάς Αφροδίτης. Φυσούσε κι έδιωχνε την κάψα του καλοκαιριού από τα τρυφερά μάγουλά της. Φύσαγε κι ανέμιζαν τα λαμπερά μαλλιά της και τα γυμνά της πόδια δροσίζονταν στη σμαραγδένια χλόη. Οι νεράιδες του Ζέφυρου είναι χάδι και φιλί πάνω στην Ελλάδα που κυματίζει γαλανόλευκη με τις στεριές της και της θάλασσες, τ' αμπέλια και τις χρυσές ελιές.
ΙΟΥΛΙΟΣ "ΛΙΒΑΣ"
Ο Λίβας που καίει τα σπαρτά..... Καυτός άνεμος που έρχεται από τη βόρεια Αφρική πέφτει στα νερά της Μεσογείου και λούζεται, δροσίζεται και ξαναβγαίνει στάζοντας στάλες γαλανές. Η ανάσα του καυτή φρυγανίζει το τοπίο, ξεροψήνει τα χόρτα, την πέτρα, την άμμο. και τις κοπέλες τις μικρέςπου καίγουνται στις αμμουδιέςΣαν το Δία έχει χρυσά γένια και εξαιτίας του χρυσαφίζουν τα σπαρτά, οι θυμωνιές, και οι ξανθές παραλίες δίπλα στα γαλανά νερά.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ "ΜΕΛΤΕΜΙΑ, ΜΕΛΤΕΜΑΚΙΑ"
Ποίος έχει βρεθεί σε νησί και δεν έχει αισθανθεί τον άνεμο που παίρνει τα μαλλιά, τα ρούχα, την πετσέτα στην παραλία, την ομπρέλα, να σηκώνει και την άμμο και να αγριεύει τη θάλασσα. Τα μελτέμια παίζουν με τη θάλασσα και τα βαρκάκια, με τα κλαδιά των δέντρων αλλά και με τα τραπεζομάντιλα των υπαίθριων εστιατορίων. Όμως, φέρνουν δροσιά κι απόλαυση κάψα του Αυγούστου.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ "ΟΣΤΡΙΑ"
Νότιος άνεμος η Νοτιάς Ε! Όταν φυσάει νοτιάς έχουμε υγρασία κι έτσι η γη ετοιμάζει τους σπόρους να καρπίσουν, τα δέντρα να γεννήσουν. Νοτιάς λοιπόν, σημαίνει γονιμότητα και καρποφορία. Βέβαια σκουριάζει και τα σίδερα και τρυπάει τα κόκαλα, που λέει ο λόγος, όταν είναι στις κακές του. Γιατί ο Νότιος είναι πειραχτήρι. Φυσάει στις κάτασπρες αυλές και στις θολωτές καμάρες σφυρίζει, ψιθυρίζει, πεισμώνει είναι δηλαδή ένα ζιζάνιο, αγόρι ελληνόπουλο που παίζει αλλά και δημιουργεί.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ "ΓΑΡΜΠΗΣ"
Νοτιοδυτικός άνεμος.Δίνει κι αυτός σήμα ότι το καλοκαιράκι τελείωσε οριστικά και φεύγουν οι ζέστες για τις κρυψώνες του ηλίου. Φυσάει Γαρμπής κι ετοιμάζονται τα χρυσάνθεμα του Αϊ-Δημήτρη που λάμπουν σαν μικροί ήλιοι μέσα στο διάφανο ανθοδοχείο. Και αν το σύννεφο δε φέρει βροχή θα ξεδιπλωθούν οι σημαίες στην εθνική γιορτή και θα συντροφεύσουν τα παιδιά στην παρέλαση.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ "ΣΟΡΟΚΟΣ"
Νοτιοανατολικός άνεμος η Σοροκάδα, που άμα θυμώσει αλίμονο σ'όποιο άμυαλο βγει με το καράβι του στο πέλαγο. Βίδες και λαμαρίνες στον πάτο της θάλασσας θα γίνει. Δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Σοροκάδα σημαίνει: δέστε καλά στο μουράγιο, μαζέψτε τα πανιά, φουντάρετε τις άγκυρες, βάλτε κλειδιά κι αμπαρωθείτε στα σπίτια. Ανάψτε κεριά στον αϊ Νικόλα γιατί η Σοροκάδα δε σηκώνει λεβεντιά κι όποιος την περιφρονεί τιμωρείται.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ "ΜΑΪΣΤΡΟΣ"
Το όνομα του θυμίζει άρχοντα. Μαΐστρος, μάγιστρος, μαιτρ, μαστερ. Φύσα μαΐστρο δροσερέ κι αέρα του πελάγου να πας τα χαιρετίσματα στου Δράμαλη τη μάνα....λέει ένα δημοτικό τραγούδι που δείχνει τη λεβεντιά των Ελλήνων και τη νίκη τους στα Δερβενάκια κατά του Τούρκου πασά Δράμαλη το 1922. Κι έτσι άνεμος και Ελευθερία πνέουν μαζί στην Ελληνική γη.
πηγή :Geocities.com
Αξιζε Νίκος Καρβέλας.
Είναι μια εποχή άλλωστε που γραφτηκαν τραγούδια αν μητι άλλο με υπέροχο στίχο όπου θα ακολουθήσουν εδω.
Ακουσον μεν παταξον δε ^_^
Καλή σας μέρα!
Για σένα τα τινάζω όλα στον αέρα...
Υπάρχουν ακόμα πειρατές στις ανοιχτές θάλασσες;
πηγή : greenpeace
Οι αριθμοί είναι κατασκευή του ανθρώπινου μυαλού Γεννήθηκαν από το μυαλό μας ή προϋπήρχαν;
Η διαμάχη αυτή είναι πολύ παλιά, ανάγεται στην αρχαιότητα και ίσως ακόμη πιο πέρα. Οι αριθμητικοί υπολογισμοί και τα Μαθηματικά έχουν μια ιστορία εκατοντάδων χιλιάδων ετών στον πολιτισμό μας και πρόσφατα οι νευροβιολόγοι απέδειξαν ότι η αίσθηση των αριθμών είναι έμφυτη, εγγεγραμμένη βαθιά στον εγκέφαλο όχι μόνο των ανθρώπων αλλά και πολλών ζώων. Τι ακριβώς είναι όμως αυτοί καθεαυτοί οι αριθμοί; Αποτελούν μια ανθρώπινη επινόηση ή ξεχωριστές υπαρκτές οντότητες, τις οποίες ο άνθρωπος απλώς ανακάλυψε;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό αγγίζει τη μεταφυσική και απασχολεί τους φιλοσόφους τουλάχιστον από την εποχή του Πυθαγόρα. Ο συρακούσιος μαθηματικός πίστευε ότι οι αριθμοί αποτελούν την έκφραση του Σύμπαντος και οι ιδέες του βρήκαν απήχηση στη φιλοσοφία του Πλάτωνα και του ιδεατού κόσμου του, στον οποίο τα μαθηματικά αντικείμενα συνιστούν ένα απολύτως συνεκτικό σύμπαν, το οποίο παραπέμπει σε μια τέλεια πραγματικότητα ανεξάρτητη από τον άνθρωπο. Από τις ιδέες του Πλάτωνα γεννήθηκε η σύγχρονη σχολή του μαθηματικού ρεαλισμού, η οποία πρεσβεύει ότι οι μαθηματικές οντότητες δεν πηγάζουν από το ανθρώπινο μυαλό, αλλά υπάρχουν ανεξάρτητα από αυτό.Η θεωρία αυτή συμβαδίζει απόλυτα με την καθημερινή πρακτική των μαθηματικών: όσοι έχουν ασχοληθεί με αυτή την επιστήμη, προχωρώντας στο έργο τους έχουν πάντοτε την εντύπωση ότι ανακαλύπτουν αλήθειες οι οποίες προϋπήρχαν του συλλογισμού τους. Η εντύπωση αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι τα μαθηματικά φαίνεται να διέπουν όλη τη λειτουργία του κόσμου. Ολα τα φυσικά φαινόμενα, από την απλή δύναμη της βαρύτητας ως τις κβαντικές αφαιρέσεις, τον ηλεκτρομαγνητισμό και τις κινήσεις των άστρων, υπακούουν σε μαθηματικούς νόμους.
Μία ακόμα διαπίστωση που συνηγορεί υπέρ του μαθηματικού ρεαλισμού είναι το γεγονός ότι τα μαθηματικά υπάρχουν, ίδια και αναλλοίωτα, σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης και σε όλους τους πολιτισμούς. Το «δύο συν δύο» ισούται με «τέσσερα» για όλους τους ανθρώπους και, ακόμα και όταν μιλούν διαφορετικές γλώσσες και δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους με λέξεις, μπορούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον μέσω των μαθηματικών.
Η «πλατωνική» σχολή του μαθηματικού ρεαλισμού συνάντησε ισχυρό αντίλογο στα τέλη του 19ου αιώνα με την εμφάνιση των μη Ευκλείδειων Γεωμετριών. Υπερβαίνοντας το Πέμπτο Θεώρημα του Ευκλείδη, οι μαθηματικοί ανακάλυψαν καινούργιους ιδεατούς κόσμους, οι οποίοι αν και δεν ανταποκρίνονταν στις ως τότε διαδεδομένες αντιλήψεις και έρχονταν σε αντίθεση με την αίσθηση που έχουμε για τα πράγματα, είχαν παρ' όλα αυτά νόημα και απόλυτη συνοχή. Αυτές οι νέες μαθηματικές οντότητες φαίνονταν να εξαρτώνται από αυθαίρετους κανόνες, οι οποίοι διατυπώνονται εκ των προτέρων. Αυτό, υποστήριξαν οι αντίπαλοι του μαθηματικού ρεαλισμού, σημαίνει ότι τα μαθηματικά δεν έχουν δική τους, ανεξάρτητη και αυθύπαρκτη υπόσταση, αλλά γεννιούνται από το ανθρώπινο μυαλό.
Η διαμάχη δεν λύθηκε φυσικά με αυτές τις ανακαλύψεις ενώ, προς χαρά των ρεαλιστών, σύντομα αποκαλύφθηκε ότι οι νέες, αφηρημένες μαθηματικές κατασκευές που αρχικά φαίνονταν να μην είναι τόσο πραγματικές, εκφράζονταν τελικά μέσα σε μια φυσική πραγματικότητα, αφού χρησιμοποιήθηκαν ως βάση για τη διατύπωση της Θεωρίας της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν και την περιγραφή της δύναμης της βαρύτητας. Οι δύο πλευρές δεν εγκατέλειψαν ποτέ τον αγώνα, επιμένοντας η κάθε μία από τη δική της σκοπιά. Ο αρχικά «πλατωνικός» μαθηματικός ρεαλισμός εμπλουτίζεται διαρκώς ως σήμερα, βρίσκοντας νέους εκφραστές ακόμη και ως τις μέρες μας. Πριν από μερικά χρόνια ο κοσμολόγος Μαξ Τέγκμαρκ, καθηγητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), έχει διατυπώσει την Υπόθεση του Μαθηματικού Σύμπαντος ή Θεωρία του Απόλυτου Συνόλου, σύμφωνα με την οποία όλες οι μαθηματικές δομές έχουν φυσική υπόσταση.
Στον αντίποδα, οι πρόσφατες θεωρίες των ενσώματων μαθηματικών, με πιο γνωστή αυτή των Τζορτζ Λάκοφ και Ραφαέλ Νούνιες, ξεκινούν από τις γνωσιακές επιστήμες για να υποστηρίξουν ότι τα μαθηματικά αποτελούν μια κατασκευή του ανθρώπινου μυαλού, το οποίο καθοδηγείται από το φυσικό Σύμπαν στη διατύπωση δομών οι οποίες μπορούν να το ερμηνεύσουν. Το ζήτημα τού αν οι αριθμοί είναι πραγματικοί ή απλώς μια επινόησή μας κάθε άλλο παρά έχει λυθεί. Σύμφωνα δε με πολλούς θεωρητικούς και μαθηματικούς, ίσως δεν βρει ποτέ την απάντησή του.
Πηγή εφημερίδα ''Το Βήμα''